nazwa wsi niejasna (wywodzenie jej od nazwy stroju ludowego sukmany, jest nieuzasadnione), notowana od 1331 r.
Sukmanie, -nia, sukmański
W 1331 r. Spicymir Leliwita kasztelan krakowski zamienił wieś z Leonardem Rawitą kasztelanem połanieckim. W XV w. właścicielami wsi są Buczyńscy herbu Strzemię. W 1581 r. wieś należy do drobnej szlachty z rodu Gierałtów i liczy 2 półłanki kmiece i 4 pręty, 2 zagrodników z rolą i 2 komorników z bydłem. W 1786 r. właścicielami są Rozalia z Kotowskich i Józef Jordan, a wieś liczy 17 domów, 320 morgów gruntu (w tym 138 morgów dworskich i 182 morgi poddanych). W 1808 r. wieś liczyła 132 mieszkańców w 16 domach o 32 izbach. W XIX w. wieś należy do Jordanów, później do Kochanowskich herbu Korwin i od 1901 r. do hrabiego Nikodema Potockiego, stanowiąc jedną własność z Olszynami. W 1918 r. wraz z Olszynami liczyła 1040 mieszkańców.
Wieś posiada energikę elektryczną, telefony i gaz.
W 2002 r. oddano do użytku dom ludowy, ważny dla zespołu ludowego „Sukmaniacy” i nie tylko.
We wsi znajdują się następujące budowle sakralne:
-
Kapliczka szafkowa na słupie w Sukmaniu, z początków XX w., drewniana, z ludowymi rzeźbami postaci Ukrzyżowania z Matką Boską Bolesną i św. Janem Ewangelistą.
-
Krzyż drewniany w Sukmaniu, z XX w.
-
Krzyż kamienny w Sukmaniu fundacji Antoniego i Salomei Grzegorzków, na czworobocznym ogzymsowanym postumencie.
-
Figura Najśw. Marii Panny Niepokalanej w Sukmaniu, wzniesiona w 1866 r. z fundacji Kacpra i Katarzyny Bujaków, kamienna, na czworobocznym postumencie, odnowiona w 2001 r. staraniem Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Wojnickiej.
Liczba mieszkańców: 461
Powierzchnia: 313,47 ha
SOŁTYS:
Kuboń Marek
RADA SOŁECKA:
Kuboń Bogusław
Leśniak Mateusz
Roman Urszula
Wojtas Wojciech
Żabińska Monika
