nazwa wsi topograficzna od dębina, las dębowy notowana od końca XVIII w.
Człon drugi odróżniający od nazwy wsi Łętowice, należącej do klucza radłowskiego dóbr biskupich, wynika ze związków wlasnościowych.
Dębina Łętowska,-ny -kiej, dębiński
Wieś usamodzielniła się w początkach XIX w., wydzielając się z Łętowic, do 1785 r. należących do biskupów krakowkich, chociaż ci ostatni przesłanki dla takiego procesu tworzyli już w XVII w. Od 1822 r. wieś należała do hrabiego Jana Zamoyskiego, a od początku XX w. do hrabiego Maurycego Straszewskiego.
Wieś posiada energię elektryczną, telefony i gaz.
W 2002 r. ukończono budowę domu ludowego.
Wieś dysponuje jednostką Ochotniczej Straży Pożarne (tel. 14-679-02-53), założoną w 1961 r., która od 1970 r. posiada dom strażaka. Dysponuje samochodem bojowym. Więcej zob. Stowarzyszenia.
We wsi działa klub sportowy LKS „Dębina”.
We wsi znajduje się budowla sakralna, a mianowicie gipsowa figura Najśw. Marii Panny (dawniej drewniana św. Wojciecha skradziona w 1969 r.) w kapliczce, nakrytej dachem namiotowym, na czworobocznym słupie z kamieni polnych, wzniesiona w końcu XIX w. z fundacji Jana Siuduta.
Liczba mieszkańców: 290
Powierzchnia: 129,87 ha
SOŁTYS: Wycykał Renata
RADA SOŁECKA:
Kawa Mieczysław
Kwaśniak Krystyna
Rzepa Przemysław
Stypka Paweł
Wycykał Łukasz
Statut Sołectwa Dębina Łętowska
